„ Monika jest utalentowaną pisarką, tuż przed debiutem. Poświęciła na stworzenie swojej książki miesiące pracy. Pisała po godzinach, często w nocy. Tekst, już dawno napisany, leży w szufladzie. Po szkoleniach, warsztatach i własnych poszukiwaniach wie, jak go wydać. Zna różne opcje, wybrała najlepszą dla siebie. Ale czeka. Zwleka. Zastanawia się. I jest już tym oczekiwaniem bardzo zmęczona. Chciałaby znaleźć w sobie energię, żeby przejść z pisania do wydawania. Jednak coś ją blokuje, sama nie wie co. Chce coś zmienić. 

Przychodzi więc na sesję coachingową. Dowiaduje się na czym polega taka praca i uznaje, że to coś dla niej. Umawia się ze mną na cykl sesji. Przychodzi na pierwsze spotkanie z głową pełną wątpliwości, determinacją do zmiany, ale bez pomysłu jak może obecną sytuację zmienić.

A ja? Zadaję jej pytania. Wspólnie dochodzimy do tego, co ją blokuje. Monika odkrywa, jakby chciała, żeby było. I Monika, pod moim przewodnictwem, znajduje źródło problemu i tworzy plan w zgodzie ze sobą. Wychodzi z sesji zmotywowana do działania. Już wie, dlaczego czeka z publikacją oraz ma plan jak ten stan rzeczy zmienić. Aktywnie pracuje pomiędzy spotkaniami. Realizuje kroki, które sobie wyznaczyła. Spotykamy się na kolejnych sesjach. Okazuje się, że chciałabym zmienić kilka rzeczy w swoim spostrzeganiu własnej twórczości, w relacjach z bliskimi, w pracy. Rozmawiamy, działamy. A działania są w zgodzie z Moniką, bo są jej własne. Nie słyszy rad, nie jest oceniana, ma przy sobie kogoś, kto aktywnie słucha i przeprowadza ją przez proces.

Monika na koniec procesu zaczyna publikować swoją książkę. Ma wiarę we własne pisanie, uporządkowała relacje rodzinne i w pracy. Nie patrzy w przeszłość, ale jest skupiona na teraźniejszości i przyszłości. Jest jej lżej. Czuje się mocniejsza. Wie, że postępuje w zgodzie ze sobą i jest jej w tym dobrze. Gratuluję jej pracy i uśmiecham się lekko pod nosem. Bo tylko zadawałam pytania i zachęcałam ją do stworzenia planu w zgodzie ze sobą.